Hazan rüzgârının hüzünlü aşkı
Aç gönlünü bana
Kapını vurdum
Domdom kurşunumu
Deldi solumu seviyorum dedin sevgimi sundum
Nazlı bakışınla inatçı düşün
Bir kalem ucuna gönlünü verdin
Neden ey sevgili
Açtın arayı
Mucizem olmadın hüznünü kardın
Gecenin geç vakti girdin düşüme
Solumu sızlattın acıyı verdin
Sana şarkı yazdım rüyalar aşkı
Kulak namesine sevgimi kardım
Ruhuna şifadır sayma çileden
Serbest yazıyordum karıştı hecem
Zindan oldu gönlüm eziyet tacım
Kalemi ağlattın ucunu kırdım
Sensiz an yıl oldu
Bitmiyor acım
Sormuyorum artık günahı derdim
Yanacaksın beni yoksa da suçun
Son nefeste bile gül karargâhım
İşlerim günahı olsanda öcüm
Sevmem diyemezsin olur yalanın
Adım heceleme olmazsa ölçün
Yakar seni sevgim acı fermanım
Kahretme sevgimi kalbinde sakla
Kov kapından beni
Yeterse gücün
Bilmem seferimi sığınak limanın
Kapat kapıları çekmezse canın
Olmazsın sevdalım yoksa gümanın
Gecelere bühtan boşmu umudum
Girdabında zaman soluklanırım
Doymadığım nefes
Vuruyor perçin
Sevmiyorsan söyle
Bakma yüzüme
Kararsız gönlüne
Gözyaşım
Serdim.





24.01.09