Aldanıştı içimdeki ateş, aldanıştı varoluşum, yok oluşum,
Sevdalar geldi, sevdalar gitti, onlar vardılar ve bittiler,
Şimdi yalnız kaldın yüreğim, hatasız, günahsız,
Aldanışınla yok oluyorsun, oysa mutlu olmalısın, yalnızsın!
Sahteliklere dayanamadın, kötülüklere göğüs gerdin,
Oysa bilmeliydin, anlamalıydın iyiliğin yenilgisini…
Sezmeliydin kendini kaybetmeye sürükleyeceğini…
Sevdalar vardı bir zamanlar geldiler ve gittiler,
Önce hoş bir tat verdiler, hoş bir koku yaydılar,
Sonra arkalarından ağlayan yüzlerce çift göz bıraktılar…
Onlar sevdiler, kapılarını sadece bir anlık açtılar anlayana, ama sen,
Yüreğim, sen onları anlamadın, sen sessizliğinde yok oldun sadece.
Kahramandılar, yiğittiler, geldiler ve geldikleri gibi gittiler.
Onlar seni sevdi yüreğim, sen karşılık veremedin,
Yüreğim, sen onları göremedin, hissedemedin,
Şimdi pişmansın, bekliyorsun çaresiz bir yolculuğa çıkmayı,
Ama gelmeyecekler, üzgünüm yüreğim, seni bir daha sevmeyecekler,
O anı sen kaybettin, seni alıp götürmeyecekler,
Sen benimle biteceksin, benimle son bulacaksın yüreğim,
Cezalısın, kimseyi sevemeyeceksin, hep onları düşüneceksin,
Cezalısın, sen benden geçemeyeceksin, sen artık sadece bana bağlı bir mahkûmsun yüreğim…