Gönül postasının ak güvercini
Süzülüp yurduna vardımı güzel
Gizli gizli mektubumu okurken
Kem gözlüler bakıp gördümü güzel

Düşümde karalar bağlarken gördüm
Ah çekip bağrını dağlarken gördüm
Gözlerin yaşlıydı ağlarken gördüm
Gözlerinin yaşı durdumu güzel

Yüreğim kor oldu nefesim duman
Çekmekle bitmiyor ayrılık yaman
Buralarda sensiz geçmiyor zaman
Saat on ikiyi vurdumu güzel

Rızasız bahçene bir el uzanmış
Sevgi değil nefretini kazanmış
Al yeşilin karalara bezenmiş
Gülünü yad eller derdimi güzel

Kolum dolanmadı ince beline
Değdi desem yalan elin elime
Dokunmadım saçının bir teline
Yoksa bir yabancı ördümü güzel

Gönlümde parlayan sevda güneşi
İlk göz ağrısının bulunmaz eşi
Kar ile kaplanan dağların başı
Çiçekli bahara erdimi güzel

Gönlün bir yaralı kuşmudur şimdi
Sürmeli gözlerin yaşmıdır şimdi
Yüreğin dolumu boşmudur şimdi
Yerime birisi girdimi güzel

Şenlendimi yine dağların başı
Bhara erişip savdımı kışı
Laleyi sümbülü güneşe karşı
Halı kilim edip serdimi güzel

Bulutlar çarpışıp şimşekler çakıp
Üstüne yağmuru doluyu döküp
Dağları yıkarak yanından akıp
Sevdamızı sele verdimi güzel

Bilindimi oralarda yokluğum
Sen hoşça kal ey kınalı kekliğim
Bilirim o dağda avcı çokluğun
Vurup kanadını kırdımı güzel

Sevdiğini çok gördüler yiğide
ŞENER’im derdini döktü kağıda
Sizin olsun bahçeside bağıda
Terk ettim köyümü yurdumu güzel


Ahmet ŞENER