Kendimi gördüğümde, kimsecikler yoktu sokakta,
Başbelası yalnızlığın ürküten yalınlığıydı sırıtan,
Yaşanabilir bir kaç an var mı diye bakındım,
İnadına bastırdı omuzlarıma karanlık gece.

Basit bir saman kağıt aradım ve bir kalem,
Yalnızlığı aktarmak için yarınlarıma,
Okaliptus yaprağı yetişti imdadıma,
Kömür karası kalem ediniverdim yanına.

Yazmaya başladığımda, çöp karıştıran iki kuyruk,
Ve de alt tarafta başka bir kamçı kuyruk,
Merhaba dercesine bakış fırlattılar,
Ben, kalemim ve üç kedi, geceye soyunduk.

ESEL ARSLAN
2009 - ANTALYA

Paylaş:

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Sokak Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Sokak şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

SOKAK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

ZiyaA, @ziyaa

31.3.2009 23:56:54

Hiçbir şey yazmasam...
Ve desem ki : "Yaşanabilir bir kaç an var mı diye bakındım" Ben de yutkundum inanın... Yüreğinizde bu güzel dizeler olduğu için beni çok iyi anladığınıza inanıyorum... Yürekten ama yürekten teşekkür ediyorum...

bluecould, @bluecould

11.2.2009 13:28:47

oy oyyyyyyyyy oyyyyy muhteşemdi, mest oldum ve finalde şiire düştüm...çalsammı acaba:)
tebrikler...ayakta alkışladım emin ol...yorumum susar...
tebrikler...

Etkili Yorum

RamazanTopoğlu, @ramazantopoglu

10.2.2009 18:55:43

Sokakta kendini hissediş belirli zaman sonra oluyor. Öyle zamanlar vardır, kendini atarsın sokağa nedere olduğunun farkında değilsindir. Bir ara kendine gelirsin, bulunduğun yeri hissedersin. Mükemmel ve an yolculuğudur bu tür duygular. Üstelik sanatsaldır kendini ani varediştir.

Ardından ürküten yalnızlık, yalnızlığı cazibesi, gecenin yaşam gibi ağırlığı ve de vesaireler.

Bir ağacın yaprağıyla paylaşırsın hayatı. Suyunu yitirmiş, yere düşmüş solgun bir ağaç yaprağıyla. İnce uzun sarı.
Ve zamandaşlığı paylaşan kedilerle.

Hayat güzeldir hüzünlü anlarda yalnız olunsa da.
Şiirin yalnızlık duygusunda üstü örtülmüş yaşama sevinci de bulunmakta.
Arslan hep yapar bunu.

onurumsun, @onurumsun

8.2.2009 17:20:07

Yazmaya başladığımda, çöp karıştıran iki kuyruk,
Ve de alt tarafta başka bir kamçı kuyruk,
Merhaba dercesine bakış fırlattılar,
Ben, kalemim ve üç kedi, geceye soyunduk

Kalem ve kağıtlardır en büyük dostumuz. Onlar dinlerler bizi hiç şikayet etmeden, onlar anlarlar bizim ne demek istediğimizi. Bu nedri demezler yazdığımız hiç bir kelimeye, başka anlamlara çekmezler ve sürüklemezler anlamsızlıkların içinde yüreğimizi.

Hep sesszidirler ve hep dostturlar bize. Keşke yaşamda da kullandığımız her kelime demek istediğimiz şekilde anlaşılabilse de en güzel dostluklar kurulabilse.

Uzun zamandır okumamıştım sizi. Şimdi okumak gerçekten çok iyi geldi bana. Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize