Hani...
Koşaradım geldin ya bana....
Hani okyanusları aşar gibi
Hani dörtnala uçar gibi
Hani... son nefeste
Bulduğun ilk deniz fenerine
Son ümitle konar gibi...
Tut ki ben de farketmedim seni
Hani kör oldum bir an
Göremedim gelişini
Hani gönül pür ziyan
Hani...gözler toz duman...

Can kulağıyla duydun ya sesimi..
Hani cevap verdin iniltime
Hani ‘geldim’ dercesine
Hani...ölürcesine...
Tut ki ben de duymadım seni
Hani beynim allak bullak
Hani ben...benden uzak.
Hani dilim lâl...duyum sağır
Duyamadım seni
Hani çığlıklar ayan beyan
Hani yürek feryat figan...

Bir yudum nefes verdin ya cana
‘Hayat’ koydun adını da
Hani taa ciğerlerime kadar
Oya gibi işlendin ya içime
Hani söktün ya giderken
Tüm ilmekleri...
Ben de söküldüm ya çile çile..
Dolandım kaldım
Binlerce kördüğüme..

Tut ki...sıyrıldım çıktım için’den
Hani hiç girmemiş gibi
Hani hiç sevmemiş gibi
Hani öylesine duyarsız
Kalbim taş
Yürek ah-ı zarsız
Çoktan unutmuşum seni
Hani yürek hezeyan
Herşey boş, herşey yalan...

Madem ki gidecektin...
Neden geldin?
Ben yok olmadan...

15-1-09