B İR-SEN kaldın zannetme İLAYDA’nın adaşı !
İ çimde çiçek bağı sen de derle bir demet ...
R uhunu saran sisi ; gözünden akan yaşı ;
S özümü mendil yapıp silmek isterim elbet !...


E kse de hayalleri gözlerine sedasız !
N asıl geldin öyle git;çünkü geç-tin demişsin...
A ğıtlar boğazında silueti edasız ;
T ek taraflı bitmeyen rüyalar ödemişsin!..


E srarlı duruşunda bütün sayfalar gizli !
Ş akayık,gülnar gibi bağrında kanar yara...
İ çinde hırçın deniz her tarafı dehlizli ;
L ânetler yağdırsan da ses gelmez isyanlara!...

*
A lnındaki o perçem ; baygın gözler seninse !
Y azıklar olsun eğer sarhoş değilse gören...
D izedeki mutsuzluk içindeki ekinse ;
A krostiş bu şiirde yeşersin ebediyen !...

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX


NOT: Bu şiir, dünkü ALMILA (AKROSTİŞ) şiirime İLAYDA Hanımefendinin
yapmış olduğu samimi yorum ve kendi köşesinde neşrettiği
KENDİME AKROSTİŞ şiirinin verdiği ilhamla ,
şairimizin bütün şiirlerinin okunarak içselleştirilip
tahlil edilmesiyle yazılmıştır !...
Okumak için verin biraz mola !..Varsa bir hatamız lütfen affola !...