Filistin’de yaşamak ateşten gömlek giymek,
"Filistinliyim" demek canlı mezara girmek...

Gökten ölüm iniyor,kavuruyor bedeni,
Bunca zulmün acaba var mıdır bir nedeni?

Çocuklar ağlaşıyor,kaçacak bir yeri yok,
Hortlamış Firavunlar,zulmeyleyen Nemrut çok!

Taptazecik bedenler yerlere seriliyor,
Köprü,cami,hastane ateşe veriliyor.

Seyrediyor insanlık,akıl almaz vahşeti,
Bebeklerin gözünde zalimliğin dehşeti...

Ellerini uzatmış, gelmemiş yardım eli,
Gözleri açık kalmış,tutulmuş küçük dili.

Belki haykıracaktı,"Nerdesiniz insanlar?"
"Müslüman’ın halinden,ancak Müslüman anlar!"

"Hani komşusu açken,tok gezmek hoş değildi,
Ne yazık ki boynumuz,zalim küfre eğildi."

Kimse merhem olmaz mı kanayan yarasına?
Tutup hesap sormaz mı İsrail belasına?

Acep yerde kalır mı ezilenlerin ahı?
Elbet seni yakacak,çocukların günahı.

Uyan kardeşim uyan! Filistin’im ağlıyor,
Aç köpekler üşüşmüş,karaları bağlıyor.

Bize rahatlık haram,uyumak yoktur gayrı,
Günü gün etmek var mı din kardeşinden ayrı?

Bir zamanlar görmüştük aynı zulmün eşini,
Sokaklara dökmüştük keferenin leşini!
Ey İsrail ! Dur artık,sabrımızı taşırma,
Gelir elbet çekeriz,kokmuş kanlı dişini!