düşlerim yorgun bahar yağmurlarında
mart soğukları kapımdayken
titremelerim üşütürken bir gülü
bülbülün figanlarında yanarım
karanlık gecelere susuşlarım
sanma ki; sana unutulmuşluğum saklı

bu yürek en çetin yolları aşarken
korkusuz baş kadırışlarında öndeydi
ihtilal türkülerimde sokaklarım
çınlayan nağmelerde irkilirdi adam gibi
keskin kılıç haykırışlarım
cesaret ilacıydı ezilmiş yığınlara
yürek hoplatırdı sömürü sülüklerine
midelerindeydi yumruklarım
ya şimdi...

çok yorgunum, düşlerim bezgin
bir sevgiliye uzanan ellerim takatsız
sevdasına yandıklarım bana yabancı
yabancılaşmış dünyamın içinde ben yanlız
bir tek sensin, sana yaslandığım
gönlümün derinliklerinde sakladığım
aybalam, siyüm bikem dediğim
yorgunluklarımı bölüştüğüm
yalnızca sen varsın yalnızlıklarımda
ideallerimin ışığında yürüyen
bir sen kaldın sevdiceğim
içimde saklı kalan!..