Bir kucak karanfil gibi alsam seni kollarıma,
Göğsüme bastırsam;
O hüzün dolu karanfil kokun soluklarıma dolsa,
Senden başka hiçbir şey görmeyen gözlerimde
Tüm ufkum,
Saçlarınca kıpkızıl olsa

Bir demet gül gibi kucaklasam seni,
Yüreğime soksam;
Dikenlerin yırtsın yüreğimi varsın;
İlâcı o yaraların
Gül yaprağı dudakların...

Bir manolya gibi
İncitmekten korkarak seni karşımda tutsam,
Seyretsem doya doya,
Sana bir kez daha âşık olsam.

Ve seninle gelen ilkbaharlarımın çayırlarında yuvarlansam,
Papatyalar gibi dolsan aşkıma;
Aşkım,papatyalar kadar beyaz,lekesiz olsa,
Ve gelincikler gibi dolsan düşlerime;
Aşk coşsa düşlerimde,
Düşlerim,gelincikler gibi kızarsa,kızarsa...

ÜNAL BEŞKESE