İçimde hüzün var, gözlerime yansımış.
Bakışlarımdan sevdiğime vurmuş.
Hüzünler dağ olmuş, yüreklerimizde.
Menekşelerimiz kararmış, bahçemizde.
Sevgiye yaslanmış, yüreğimizde.
Hüzün var, ağlamaklı duygular.
Sarılmış kara bulutlara, ağılaşmış
Yürek atışlarım, selek düşlere.
İçimde hüzün var, kapalı ufuklarım.
Yarınlara doğar mı güneş bilmem?
Hayat sel olmuş, akmakta hırçın.
İnsanlar, kapılan kum taneleri gibi;
Sürüklenmekte, hayat akışında,
Başını vurarak taşlara.
Toplarken yeryüzünde, bütün dikenleri
İçimde bir hüzün var, yağmur bulutları
Sarmış, hayallerim görünmez
Sevdiğime uzanan, gönül bakışlarım.
Uzanmaz gözlerimde hüzünden
Savrulurken hayat selinde, lığdadan, kayaya
Sararmakta, bütün umut çiçekleri
İçimde bir hüzün var yakınımda ölüm bulutları
Eritecek, sevdiğime kavuşmadan yüreğimi.
Karıştırıp toprağa, sana sevdiğimi diyemeden.
İçimde bir hüzün var, duygularıma yansımış.
Kırağı vurmuş kardelen misali bedenim.
Hayat seline kapılmış kum taneleri,
Sahile ulaşamaz olmuş.
Yok, sayıyor hayat beni, sevemeden seni.
İçimde bir hüzün var, gözlerime yansımış.