Ayakkabımla yürüyüşü özledim
Bende koşardım bende yürürdüm
Ama aklımdan çıkmaz
O mayına bastığım gün
İşte o gün
Beni ayağımdan etti
Ayakkabıya hasret etti
Şimdi ayaksız ve de ayakkabısız bitecek
Kalan bu ömrüm
Yine hüzünlendiğim şiirlerinden bir tanesi hislerimi acıttı. Yüreğine acı düşmesin üstat.
Hoş geldin aranıza...

değerli hemşehrim şiirin hikayesini yazmamışsınız muhatabını bilmiyorum ama gerçekten çok üzüldüm allahın bize vermiş olduğu nimetlere ne kadar şükür etsek azdır kıymetini ise elimizden bir şekilde çıktığı zaman anlıyoruz şiire konu olan gazimize geçmiş olsun dileklerimle beraber allahtan sabırlar diliyorum şiirinize gelince güzel ifadelerle anlatılmış kutlarım görüşmek üzere saygılar selamlar

inanin okurken icim titredi insan sahip oldugu bir seyin degerini kaybettikten sonra anliyor ne yazik ki keske öyle olmasa degerini elimizdeyken anlasak bu sadece ayak olarak degil her anlamda böyle saygilar sizin ayaginiz eliniz yüreginiz olmus siir tadinda günler dilerim tekrar saygilar

............................**.*.**.......................................
..................**.*......................*.*.*...........................
.............**.*..............BU..............*.**.......................
...........*.*.*..............ŞİİR.................*.*.*...................
...........**.*..........TARAFIMDAN.............***...................
...........**.*............OKUNMUŞ..............***....................
...........**.*.........MÜKEMMELLİĞİ.........*.**....................
..............***.......ONAYLANMIŞTIR.......**.*.....................
...................***..........................*.**.........................
......................**.*..................**.*.............................
..............................*.*.*.**.......................................

bir mayın patlar
bir yaşam söner...

içimi acıttı şiir
saygılar

Yüreğin ayağındır senin şiir dostu.
Ben bir yarı askerim ki çok iyi bilirim o acıyı içimde taşırım; ama ateş düştüğü yakar kardeş her ne kadar acırsa o tanıdık acıyla içim yine sana ayağını geri veremem.Ne yazık değmedi ayağını verdiğin zalimler hala cirit atmada ve nice ayaklar nice canlar yitmede.
Sevgiyle...Şiirlerle kal

Bir hedefe varışı özledim
Ayakkabımla yürüyüşü özledim
Bende koşardım bende yürürdüm
Ama aklımdan çıkmaz
O mayına bastığım gün
İşte o gün
Beni ayağımdan etti
Ayakkabıya hasret etti
Şimdi ayaksız ve de ayakkabısız bitecek
Kalan bu ömrüm

Yüreğinize sağlık,kaleminiz daim olsun,saygılarımla..

emeğinize sağlık güzeldi kutlarım tebrikler saygılar gönderiyorum

Önce arife günlerinden baş ucuna konulmış gıcı gıcır ayakkabılar düşkü aklıma.
Sonra koca bir hüzün.
*
Sonra hain mayını.
Bir gümbürtü.
*

Ayakkabılarım nerede?
*

Yürümek, koşmak, ayakkabı derilerinin kokusu, vitrinde al ve giy dersecisne duruşu.
Burkuldum.
Lakin bu şiir o ayakkabılardan daha çık burukça ısıtıyor insanı.
Hainlere lanet.
O hainler ki,
Yedikleri haramdır, yedikleri her şey barsaklarında parazite dönüşür.
Kanalizasyonlar bile reddeder onları.

Giyiilmemiş bir ayakkabının hüznü böyle bir şiirde.
Nefretle içlendi.

Bir de fotoğra var şiirin üstünde.
Arkada bisiklet pedalı çeviren insanlar var gibi. Bir insan geliyor arkadan.
Ve
Mayına basmış ayağını yitirmiş bir insanımız da koltuk değnekleriyle Türkiye'nin kaderi gibi yürüyor o sokakta.
Koltuk değneyle yürüyen o adamın kaldırımda bulunduğu noktadaki döşemeler bile dağınık, öyle raslamış.

Ülkemiz için, erdemli bir değer için ayağını mayına basarak yitiren kardeşlerimize Yaradan öyle bir gönül ayağı verir ki.... Şiirler gibi. Cennet gibi.

İşte o gün
Beni ayağımdan etti
Ayakkabıya hasret etti
Şimdi ayaksız ve de ayakkabısız bitecek
Kalan bu ömrüm

abiciğim yüreğine sağlık harika olmuş tek kelimeyle
kalemin daim olsun saygılarımla..