Bir ara kaldırmak istedim resimlerini başucumdan...
Hayalini görmemeye çalıştım gözlerimdeki korkudan,
Kalbimden silmeye çalıştım seni,
Mutluluktan havaya uçan kanatlarımdan...
Bir korku var belki de,sevgiye,aşk’a dair anlaşılamayan...?
Kalbimin kapılarını sen açmayı başaran birisin!
Belki de,hiç acımadan çekip gideceksin...?
Elim kolum bağlı kalacak belki de, öylece...
Nasıl dayanır yüreğim,ardındaki acıya sence?
Kalbim yanlış ilişkiler,yanlış aşklar,yaşadı...
Bugüne dek belki de,hep keşke deyip pişmanlık duydum yaşadıklarımdan...
Ama,yıllar geçti ve araladın kalbimin kapılarını,
Sen çıkardın karanlık kuyulardan...!
Senin için söylemek istediğim;
Tek gerçek ve söyleyeceğim şey:
İyiki varsın olacak,pişmanlık duymadan...