Yâ muhammed,zaman an,an kötüye çalıyor
Bilinmezlik hükmünde,devran anı kolluyor
Zaman-mekan,bu hale nisbette,payımızı
Tövbe arefesinde,günah’a sardırıyor!

Nasıl seni unuttuk,nasıl gaflete daldık
Dünya’nın bitmez derdi,hep halimize yandık
Kaç kapıyı çalmadık,nelerden medet umduk
Yâ muhammed!yerine,bilmem,neleri koyduk?

Avucumuzdakiyle,kârun haline güldük
Dûçar halimizle biz,nemrud’u kıskandırdık
Bu halimizle nasıl,vahşete ağlayalım
zulmü kovan neferin,vârisi biziz sandık!

Biz yedik emâneti,nasıl yedik bitirdik?
Hilâfet şiârını,biz müzeye kaldırdık
Öttü garbın borusu,şark’a hep küfrü bastık
Kimdi hain?Halif’i,san remo’ya gönderdik!

Kehkeşanlara kaçan,o tarih esvâbını
Mintanını,fesini,küflü takunyasını
Hangi adreste arar,nerelerde bulurum?
Küfre haykıran sese,çelik boru olurum!

Şaşkınım hâletimle,hayli nâçar,garibim
Kıtalara dağılan,öksüz çocuk seliyim
Kavuşamadı neden?Aynı havuza akmaz,
Aynı dertle muzdarip,ağlamaklı gözlerim

Rahmetinin kapısı,âsuman’dan yağmakta
Öksüz ümmet yurduna,vahşetin yağmurları
Seyre daldı gözlerim,pervâsız ağlamakta
Yâ Rabbim!nimetindir,dinmesin gözyaşları

Öteden ufku yırtan,toz bulutu kaldıran,
O âsımın neslini,uykusundan uyandır
Senden gayrı merâmı,olmayan o ecdâdın
Atı’nın çelik nalı,olmaktır tek murâdım!

Kaderimiz diyerek,neden rıza gösterdik?
Bizi uyutan siste,rahmeti perdeledik
Sis bulutu yırtıldı,küfür haykırdı birden
Atın ne varsa dünden,gelin benim izimden

Emânetin kaldırdı,tozlar içinde rafa
O ismin anılırken,vuruldu kırbaç bele
Biz bu hale alıştık,kutsi mânidar tayfa
Dönmemek üzre gitti,o dönülmez sefere

Yâ muhammed!niyâzım,bizler eliyle zulmü
O kutsi emâneti,canlandıracak cürmü
Azdıkça azan küffar,arsız zalimin hükmü
Bizlere nasib olsun,rahmânın tokat hükmü

"ZULMÜN KARŞISINDA SUSAN,DİLSİZ ŞEYTAN’DIR."

Recep GÜLŞEN.