Sevmek böyle birşey.
Görmediğinde gözünün onünde o,
Duymadığında kulağından gitmeyen onun sesi,
Haykırırsın hisalerini anlasın duysun seni,
Ama duymaz senin onun sessizliğini duyduğun gibi.
Sevginin önemi,
Sevilenin güzelliğiyle değilde,
Sevenin sevdasıyla ölçülür.
Ben seni o kadar sevmiştimki...
Zaman ilacı değil sana olan hasret hastalığının.
Tek ilacı vardır bu hastalığın,
O gözlerdeki yok edici bakışlarındır.
Bu kalp seni unuturmu?
Unutmuyor unutamaz,
O kara gözlerini.
Çünkü o gözler yaşam kaynağı olmuş benliğimin.
Her akşam yatağımda huzur var,
Çünkü rüyalarım seninle başlar.
Her sabahta hüzün var
Çünkü günlerim sensizliğin hüznüyle başlar.
Kendimi unutuyorum bazen.
Kopuyorum kendimden özlüyorum seni.
Arıyorum hayatımın her nefesinde.
Arıyorum ama yoksun...
En acısda gelmiyor elimden ,
Seni kazanmak için hiç bir şey.
Diyemezdim sana gözlerini kalbime kazımadan .
SENİ SEVİYORUM...
Ama diyorum şimdi,
Sen duymadıktan sonra neye yarar.
Bekliyorum seni akşamın gözlerin kadar kara noktasında.
Ama akşamınbu karanlığı bile,
Sana olan sevdam kadar kara değil.
BİRİCİĞİM...