5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1026
Okunma
Bir kapıdan çıkıverir gözlerinin kıvılcımları
başaklar tutuşur ardısıra.
hüznünün yoğunlaştığı,sinema şeridinin yürüdüğü anlarda
kapıları kapatman nafile.
Kim duyacak sessiz çığlıklarını,
Ya da kim mani olacak gölgelere.
Ve bir elin uzanıpta,boğazına düğümlendiği anda,
Acı siren seslerini senden başka duyan olmayacak.
Kapı nasıl açıldı ise bir zaman,
Sessizce kapanacak zamansızlığın varoluşuna ardından,
Senin sevdalanışın,senin hüzünlenişin boş be gülüm.
Zaman tüneline girdiysen eğer,kaçışın yok bu sevdadan.
Ne para ne pul ne şöhret ne güzellik,
Ne sevdan ne hüznün,
Ölüm soğukta beklemez gülüm...
A.Ç.
Cevap Yaz