Sus pus olmuş
Puslu bir istanbul muydu yüzün
Yoksa bilindik
Yalanlarmı taşımıştı yüzün
Seni hatırlatan bu şehir
Sevmek gibi geliyor
Sevmek gibi gidiyordu

Aklımı başımı eyleyen sevdan
Çok uzak yollarda
Hiç uykulu otobüs saatleri gibi
Yüreğimi acıtan
Yani korktuğum
Büyüdükçe büyüleyen sevdan
Neyleyim

Yine akşam oluyor
Gündüzler gecenin karanlığına gömülüyor
Sevgimi hasrete dönüşmesi gibi
Bir türlü anlatamam sensizliği
Neyleyim

Bazen sokak lambaları bu şehri
Güzelmiş gösteriyor
Bu koca şehirde
Büyüdükçe büyüleyen sevdam
Neyleyim

Lakin öyle bir zaman olacak ki
Aklında kalmıyacak aklım
Başka sevdalar başka kollar
Bu aşkı paylaşmak içinse
Çok geç olacak
Beni sevda yerimden vurdun
Yine zaman...




esra gökçe
15 03