Sen duyar mısın?
Zül’ümü
Korkuyu ve yılgıyı
Yıldırıp boyun eğdireni?

Öylesine gerekseyip
Alamadığın
Ölümüne susayıp
Bulamadığın kıtsınıkları?

Sabırsızca vaatleri
Sanki gerçekleşecekmişçesine
Yoluna hal olduğun
Boş olan, emeklerini?

Sen duyar mısın?
Gülmeyi
Gülümsemeyi?

Ahlar, gram gram
Ter çıkar çabalarında
Yokluklar efendi olmuş
Emir buyurur, sıram sıram

Yağdanlıkçık, dalavere
Çıka gelir bunların arasında
Bir güç, güç yetmez
Ala, vere

Sen duyar mısın?
Bu bezginlikleri
Ezim ezim, ezginlikleri
Sözüm ona iç geçkinliklerini

Yaşanımlar yarına ter durur
Gözümüz kaosa fer vurur
Yenisi oluşuncaya dek, belki de
Tutunduğumuz erdem zer durur

Sorumsuzluk orun olmuş
Baş eğme, zorun olmuş
Beklentiler bir göbekte
Suç ve suçlular, torun olmuş

Sen duyar mısın?
Yaşanmayanları
Yaşayamayanları?

Sen
Sen duyar mısın?
Bizi
Oluşuyorken?

Yılgılarımız bilgilerden!
Bezginlikler güvenlerden
Üzgülerimiz övenlerden!
Korkularımız açlıkla dövenlerden

Sen duyar mısın bizi?

Ben duyarım; korkuları
Bezginlikleri
Oldu olacak yılgınlıkları
Milyonlarca; sokak, sokak
Gün olup
Hak olacak sezginlikleri

Sen duyar mısın bizi?


Bayram KAYA


Yılgılarımız bilgilerden: Aynı şartları paylaştığı halde aynı sesi vermeyen bilmez kitlelerin, bilincine varılmış olma hali, duygusu.

(10.08.1992)