Varsın ıslak olsun yatağım,
Çizgili Sümer pijamam,
Kızsın isterse babam,
Geri gelsin yeter ki,
On bir yaş çocukluğum.

hepimiz zaman zaman eskilere dönüyoruz keşke hep çocuk kalsaydık ailemizle birlikte mutlu olsaydık ,ne babamız ne annemiz gitmeseydi diyoruz ama hayat hep dönüyor ve gece gündüz olduğu sürece zaman geçmeye devam edecek bugün gergin cildimiz yarın yer çekimine yenik düşüp kırışacak ama her çizgi birer anımızı canlı tutacak.Çok güzel duygu yüklü bir şiirdi yüreğinize sağlık Esel baba.Umarım bundan sonra daha çok şiirlerinizle aramızda olursunuz sizi özlüyoruz ;).Sevgi ve saygılarımla...

offfffffff offffff bende o günlere yolculuk ettim sayenizde ve o yaş yıllarımın anılarıyla baba kokusu......sus ayşe ve kaç bu sayfadan sessizce....................
..........................................................................

T E B R İ K L E R...

Varsın ıslak olsun yatağım,
Çizgili Sümer pijamam,
Kızsın isterse babam,
Geri gelsin yeter ki,
On bir yaş çocukluğum.

AAAH! nelerimizi vermezdik o sorumsuz günlerimizin yeniden
Gelmesi için.
Nerede o güzel günler.Şiirinizi de çok güzel yazmışsınız.
Doğal ve akıcı bir üslupla.
kutluyorum bu nostaljik şiir için sizi.Hele de sümerbank kelimesi,
beni nerelere götürdü bilir misiniz?
Selam saygılar.

Varsın ıslak olsun yatağım,
Çizgili Sümer pijamam,
Kızsın isterse babam,
Geri gelsin yeter ki,
On bir yaş çocukluğum.



keşke çocukluğumuzu geri satın alabilme imkanım olsa,emeğine sağlık ,kutlarım yüreğinizi,kaleminiz susmasın?

Bir önceki yorum görünen iki satırımla şaka yaptığımı bilmektesin.
........................
Şiir çocukluk günleri hallerinden bir kesitle cesur bir reelliğin söyleminde gizli gözyaşları döküyor, hüzünlendiriyor, çok kolayca yürek mürek deyip duruyoruz da, bu şiirin hüznünden; Viçtor Hugo'ya göre senin gibi yaşlılığın gençlik dönemi bitimi olan ellili yaş sonlarında olanlar ile; benim gibi ihtiyarlığın gençlik döneminin bitmekte olduğu insanlar daha iyi anlarlar.

Lakin.
Nice insanlar vardır yirmidokuzunda, almışdokuz yaşın bezginlğini yaşayan.
Nice insanlar vardır almışdokuzunda, yirmidokuz yaşdan daha genç yaşayan.

Artık yaşanılan yıl sayısı ne kadar olursa olsun beden yaşı durmadan gençleşmektedir.
Kurtuluş savaşı yıllarında otuz yaşındaki bir yurttaşımızın beden yaşı ellinin üstündeydi.
Şimdi ellili altmışlı yaşlar o dönemin otuz yaşları bilesin.
Bilesin dostum, dinle.
Nice insan bedenleri vardı, ruhu fakir, gönül gözü kör.
Bu tipler içgüdüleriyle hareket eden hayvanlardan daha anlamsız yaşarlar. Türkiye''de sürü sürü bu insanlardan.

Öyle insanlar var ki,
Ruhunu, gönlünü dostlukla, sevgiyle, cesaretle, şiirle, sanatla besleyen.
O insanlar yaşlanmazlar, giderek gençleşirler.
Sizler gibi.
Senin gibi.
Sevdiklerin gibi.

Gerçi bu şiirin teması yaşlanmak değil.
Onbir yaş özlemi.

Biliyor musun dostum hüzündaşım.
Ne zaman uykularım kaçsa gece yarıları. Ne zaman yitirdiğim sevdiklerim gelse aklıma.
Zaman tünelinden ışık hızıyla geçip çocukluğuma giderim.
Hani sen bilirsin ya, hani siz bilirsiniz ya Ege dağlarını. Kışları yağan, balharda eriyen dağ doruklarında eriyen karl sularıyla dolup taşan arkların kenarlarına giderim. Arkın kenarında servi ağacının dibindeki arkın kenarındaki o taşın üstüne otururum. Soğuk kış günlerinde köy ilkokulun teneke odun sobalarında ısınırım. Yağmur öykülerin gibi kiremitlerde yağmur tıpırtılarını dinlerim. Diyelim ki olsun yaşım onbir.

Diyelim ki benim gibi nbir yaşında yitirilen baba çıkar gelir.
Kimi zaman yüzünü hatırlamakta zorluk çektiğim, bütün hatırlama mekanizmamı her an yeniden kazıdığım.
Onbir yaşım. Soğuk kış günleri. Ocağa ısıtmak için uzatılan ayaklar, yanak çoraplar, çorabını yine yaktın diye bağıran anam, yamalı çizgili pijamam. Karpuzu bolca yediğimiz akşamın gecelerinde varsın ıslatılmış olsun yatağımız. Bahçede çalıya çırpıya serilir kurutulur.

Hatta hatta onbir yaş yataklarının ıslatılmış o kokuları şimdi artık nasıl da mis gibi geliyor insana.
Esel Arslan onbir yaş halindeki o pijamalı haliinle duyduğun tatlı mahcububiyetlerde yanakların azıcık kızarmış bakışların yere doğru yönelişini görür gibilyim.

Ah Esel Ah,
Bu yaz Aydın köylerine gittiğimde.
Onbir yaşındaki bir çocuğun geceden ıslattığı, bahçe duvarına serilmiş bir yatağı gördüğümde doya doya koklayacağım.

Abi ya,
Bir gece işemesi dedin, mis kokular sundun bana.
Bu iki kelimen bir roman gibiydi.
Ah o çocukluğumuzdaki gece işemelerimiz.
Bazen yatağa.
Bazen anamızın tuttuğu bir lazımlığa.

Bazen bu dünyanın içine eden insanların ağzına.

Pek güzel olmuş;)))
Yüreğinize sağlık.

Yüreğinize ve kaleminize sağlık saygılar gönderiyorum

Yine çok güzel mısralardı Esel Hocam. Siz üstadım, ne güzel dem vuruyosunuz nostaljiden, bu tarz şiirlerinizde. Saygılar..

yazan yürege sağlık çokhoştu kutlarm saygılar

elinize ve yüreginize saglık çok güzel bir şiirdi selam ve dua ile sizide sayfama beklerim

Hangimiz özlemiyoruz ki çocukluğumuzu ve kaybedilen ana babalarımızı.Çocukluğun farklı dokunulmazlığını.
Çok içten dile gelmiş dizeler.Kutluyorum dost.Sevgiyle...Şiirlerle kalın
Hâdiye Kaptan