Kalmadı aşklara artık inancım
Eski bir gemiyle hüzünlerdeyim
Saltanat yıkılmış, çalınımış tacım
Viraneye dönmüş bir bahçedeyim
Sardı yüreğimi yaşam usancım..

Yalanmış kalplerde açan o çiçek
En güzel sevgiler masalda kalmış
Ne roller gerçek, ne yüzler gerçek
’Hayat’ Denilen şey, ne sahtekârmış
Makyaj mış meğerse görünen, renk renk..

Farketmeden geçmiş onca yılımız
Ne bahar, ne yaz, ne kışımızda
Çalınmış gizlice insanlığımız
Sahte gülüşlerde, göz yaşlarında
Bir yalanmış meğer yaşadığımız..

Acırım, ak koşan şu saçlarıma
Gücüme gitse de böyle aldanmak
Şüpheyle bakarım şimdi anama
Beni sevmiş miydi, gerçek olarak?
Garip, garip şeyler gelir aklıma..

Maskeler altında gerçek yüzleri
Meğer görmek için, yıllar gerekmiş
Peki, kim silecek bunca izleri?
Her biri is gibi ruhuma sinmiş
Afetmem..Affetmem artık sizleri...

Ali SÖNMEZ