ıcımde oyle guzel
oyle temızdın kı;
kırletemedı en derın gercekler bıle bıraktıgın izleri
hoyrat esen ruzgarlara sordum arada seni
bazen sert esip dagıttılar ne var ne yoksa yuregımde
enkazlar kalmıstı senden geriye
cakıl tasları arasına gömülmüştü hislerim,senli düşlerim
ben senı yıkımlardayken dahi terketmemiştim
sımdı neden bılınmez
agrıma gıdıyor yerlerden topladıklarım
ruzgara savurduklarım
ben aşkı ölümsüz kılanlardandım
neden bugun artıklara kaldım
ve
neden elımdekılerı çöpe atamadım!

unutmayı beceremedım
enkaz yıgınlarını önüme koyup,
kendıme senın ıcınde olmadıgın bır dunya yarattım
parcalara ayrılan yuregımı ,zamanla sardım
büyüdüm,yaralarınla olgunlastım
kadın olmak boyle bırsey mıydı?
dünün hesabını sorarken sana,
bugun yeserttıgın fılızın koca bır agac oldugu gormek düştü payına!

ben askı korkusuzca yasayandım
ve
sen bana layık olamayandın....