Doğmamış güneşi kararmış ayı
Gam kederde yaslar onunmuş payı
Biri bin’e çıkmış ondaki sayı
Dert yumağı olmuş garip bir kadın,,

Almamış şansından bir gram hisse
Eyvallah der yine taşlarda düşse
Alıpta götürür bir rüzgar esse
Dert yumağı olmuş garip bir kadın,,

Uçurumlara itmiş dostu ve eşi
Zorluklar siperde acıdır işi
Hepsi boşa çıkmış kurduğu düşü
Dert yumağı olmuş garip bir kadın,,


Yokuşlara sapmış gittiği yollar
Uzanırken kopmuş tuttuğu dallar
Güvenip sır vermiş baktığı kullar
Dert yumağı olmuş garip bir kadın,,


Virandır otağı kırık pencere
Ocakta içi boş kaynar tencere
Yinede feryadı vurmuş zincire
Dert yumağı olmuş garip bir kadın,,


Uzaktan bakar gardaş bacısı
Üç yüz altmış beş gün bitmez acısı
Tükenmez çeksede yürek sancısı
Dert yumağı olmuş garip bir kadın,,


Bir tutunacağı dalı kalmamış
Kırılmış ümitler halı kalmamış
Yeşertmiş fidanı gülü kalmamış
Dert yumağı olmuş garip bir kadın,,

Tatmamış sevdayı bilmiyor aşkı
Görmemiş tebessüm yüzleri eşki
İki odası var en güzel köşkü
Dert yumağı olmuş garip bir kadın,,


Dönmekten ziyade dünyası kaymış
Vaz geçmiş canından hayattan caymış
Bir anlık gülüşü mutluluk saymış
Dert yumağı olmuş garip bir kadın,,

Gönlüde alçaktır bilmez kuruntu
Utanır çekinir olmaz sığıntı
Bayattır ekmeği oda kırıntı
Dert yumağı olmuş garip bir kadın,,

Dostçayım kimene düştüm kaleme
Yeter be yazdığın defter eyleme
Bari yarenleri koyma eleme
Dert yumağı olmuş garip bir kadın,,


g.k