evlendik, mükellef olduk; mıhdar;
angarya da su yolu gazılacağında bile;
“-bobandan ayrısın, çocuğun okula ğediyo diye
önde ğeden beylerinen bir dutdular
gönüllerine ğöre salma saldılar
garınca gararınca elden geri galmadık
Allah ne verdiyse
çoluk çocu(ğu) elin eline bakıtmadık

aç-açık gomadım elden geldikçe
çoluk-çucu(ğu)n nafakasından kesip de
ağalarınan-beylerinen sidik yarışdırmadım
elin esgisini keydirmedim
kendim de keymedim
şükür..

emme Allahı var, ne-zman bi epap cığara dutsa
ne-zman höyle “datlı datlı bi de ben
tellendireyin” deye canım çekse
Iramatlıg Ebemin hayalı dikili(r) anacıma
“-paranını el alı , dumanını yel alı
marazı sana galı işme yavrım hu zıkgımı”

“-bi teneden n’olcak” deye kendim ikna olsam da
“-yavrım bu zıkkım bi teneynen başlar
tireki olusun da
yazık deği mi sana
içenner sankı burakmak isdemeyo mu
o cığarayı buraksa bile
cığara onu burakmazımış kine” deyoru
valla uzanan elim etişmeyo, varmayo tabakaya