Agam Ebemi annadıyo..

"-ebecezim
gayfaya-bacaya veres(iy)e etdirmez
gapının eşiğinde golumdan dutardı
nazlanmama filen musade etmez
guşa(ğı)nın arasından dürülü kıyat parayı
ponturumun cebine dıkardı

“-aman yavrım, ye iş de cığara işme olu(r) mu
parasını el alı(r), dumanını yel alı(r) derler
iki ğün sonura çoluk-çocu(ğu)nu
gucaklamaya gaksan senden yüz çeviriler

yoldan gedennerin işdiği bile insanı nevrini bulandırıyo
zıkkımın kökünü içecesiceler
işmeden gedesiceler
bilmen ki ne bulu(r) da içerler
işdiklerine ğöre bi ilece yarasa canıma minnet
ne yüzlerinde mesmurlu bi beniz
ne gözlerinde bi nur

yolda sokakda bile ğörme(z) mi(si)n
öğsüre gansıra kendilerinden geçip gederler
hiş bi eceliynen de ölen yok
kiminin ayağı, kiminin boğazı kesilip batır
bi de insanın canı yanıyo
anaları neliklerinen böyütdü deye
onarın kendilerine etdiklerine bak.”