G özlerime vurdu yokluğun..
U zaklardasın ya sen,
R üyalarım bile bilsen nasıl yorgun..
B irazdan gece olacak yine..
E n siyahından yalnızlığın değecek yıldızlara..
T ek tek sönecek ışıkları,yıldızlar suskun..

K adehini özlemine kaldırıp,
U ykusuzluğa hapsolmuş yüreğim,
Ş erefe ! Diyerek,esaretini kutlayacak..
U marsızlığına kızıp zamanın,düne lanet okuyacak..

S eni sevmek,olmayacak duaya amin demekse de,
I ssızlığın tam ortasında yine senin için yalvaracak..
L âkin ne yazık ki,sesini duyan olmayacak..
A şkının feryatları sararken dört bir yanı,
Y er,gök yüreğim için ağlayacak..
A ğıtlar dinse de bir gün,sevdası hiç unutulmayacak..

D ayanmıyor işte gönlüm,ne dersen de..
Ö zleminle harap oluyor ömrüm..
N iye’lere takılıp kalmış düşüncelerim,
M erak ediyorum,nasıl çözülecek bu düğüm..
E lemindir baharda içimde besleyip,
K ışları kardelen diye büyüttüğüm..

İ sminse en büyük yasağı oldu dilimin..
S ayıklamaya bile hakkım yok doya doya..
T aa ki ne zaman gurbet kuşun varır sılaya,
İ smini belki o zaman fısıldarım kulağına..
Y üreğime sakladığım ne varsa sana dair,
O gün çıkar ancak gün ışığına..
R üyalarım dinlenir,yüreğim uyur yanı başında..