BEN
Sıkılmıştım çok sıkışmıştım
Ağlamıştım yıkılmıştım
Uyumuş, unutmuştum
gözyaşımı kurutmuştum
Sonumu getiremeden tuvalet ihtiyacımı bitiremeden
Bir yerlerde kaybolmuştum. yatağımın içinde
ve ıslaklık ile derin bir koku türlü biçimde
çevremi sararken
karanlıkta ışık ararken
ve sen saçlarını tararken
ben dışa boşalAN nesnelerim elimle kararken
sanki çarşafları koku yararken
erkenden kalktım haneye uğradım
maarifeti bulduğum ilk bölüme doğradım
ismimi haklı olarak büyükce başlıklarla attım
ben bir şairim sevince neşe kattım
sonra girdim yatağıma yattım,
zannetmemki battım
bir süre sonra gündemde tutmak için ismi
herkese duyurmak için cismimi
fikir eyledim yenisi adı altı
bir iki üç dört beş altı
dize daha ekleme
hiç bir zaman olmamalı bende tekleme
ve üç dakikada cebimden çıkan dizelerim ile saldığım şiir füzelerim
ile dolup taştı müzelerim
içtiğim biranın maltı
yemem ben hiç bir haltı ben bir şairim
bu işte ustayım mahirim demiyorum
sadece yeni yeni şiir emiyorum
hücrelerime yayılıyor marı çığlığı
dansediyorum güneşin ışığı ile kelebek kanadına yapıştırdım yüreğim
ve bulutdan kolye yaptım boynuna yar hicranla doldu gözüm
sensin sevgili benim özüm
közün yakıyor kalbim
sevgilim aşkınla ölüyorum