Bir gün gideceğim buralardan
Adımı bile zor hatırlayacaklar
Beni görünce çocukluk arkadaşlarım.
Belki soracaklar nerde o siyah saçların?
Sorgulayacaklar geçen yıllarımı ne yaptın diye
Belki saatimi soracaklar kaça aldın diye
Ya da arabamı soracaklar Avrupa mı, bu?
Belki soluk alışım bile değişecek,
Nefesim bile farklı kokacak belki de
Belki de o eski yürek atışlarım bile kalmayacak
Ne de zor olacak çalışma masamdan ayrılmak
Ya da sevgilinin ardı sıra gittiğim sokaklardan…
Yabancı olacak belki bana terk ettiğim caddeler
Bakkallar, manavlar, ayakkabıcı Mehmet usta,
Belki de sıcak gelecek soğuk akan dereler…
Ya da bakmak isteyeceğim avuçlarım yüzümde
Şırıl şırıl, kıvrım kıvrım akan derelere…
Annem daha bir içten sarılacak belki de bir daha göremem diye
Yanında kaldığım günleri ilk günden saymaya başlayacak, çaresiz.
Gözyaşlarını içine akıtacak ayrılırken üzülmeyeyim, ağlamayayım diye….
Ben döndüğümde örneğin, halı sahaya çağıracaklar eski arkadaşlarım
Örneğin bekletmeyecekler eskisi gibi yedek kulübesinde, zaten gidecek diye…
Lise arkadaşlarımla dertleşeceğim en azından bir kuru ağaç gölgesinde
Hani ulan hani ayrılmayacaktık hiçbir zaman, ne oldu sözlerimize der miyiz acaba…
Paramız, pulumuz, arabamız, evimiz olacak belki, ya… ya gençliğimiz, ya geçmişimiz….