adımı bıle bılmıyorum artık
kimim nerden geldim nereye gıdyorum
nasıldım neydim bilmiyorum
yada bilmemezlikten geliyorum
alında hersey acık
hersey aynı yerlı yerınde
oyun kaldıgı yerden devam ediyo iste
bense yalnız caresiz
karanlıgın kör kuyusunda
battıkca batıyorum umutsuzluk batagına
ne sen varsın yanaımda
nede hayalin
hergun birbirinin aynı sanki
sanki oldugumuz yerde sayıyoruz
ne zaman geciyo nede sensizlik
beni bırakmayan tek seyse yalnızlık...
gunes dogdu karanlık bitti diyordum
bidaha düsünmycem
yokluguna alıstırcam kendimi dedikce
olmuyo be gülüm...keske olsan yanımda
dert ortagım tek varlıgım keske olsan....
galiba hersey yanlıstı aslında
ne sen vardın nede ben
yoklugun içinde sarılmıstık birbirimize
yalnızlığımıza çare aramıştık belkide
çareyi buldugumuz yerdede bitti hersey
yine yalnızım yine caresiz.....
bu hayat hep kotülükleri oynadı bize
biz kötülüklerin kralı olduk
kötülügün imkansızlıgın baş rolünü verdi hayat bize
oyun devam ediyo
ne ımkansızlık bıtıyo
ne de umut gelıyo yanımıza
karanlık cöktu yüreğimize
zaman durmuyo
caresizlik bitmiyo..
sensızlıkte gercek ımkansızlıkta be gülüm..
tek çare boyun eğmekmş kaderimize
çareler bile çaresizliğin ta kendısıymıs aslında...