gözlerim nemlenir bu gece
aslında her gece
bir yanımda boynu bükük sen
öbür tarafta kan gölü dünya
katil sürüleri sereserpe
menekşe kokulu bebeler musalla taşında
gülmeyi unutturdular
sevdikçe darbeler indi hoşgörümüze
dipçikler tanklara dönüştü
biz hala DÜM TEK TEK’lerdeyiz (!)

ne ay doğar, ne yıldızlar güler
bulutlar kıskanır yağmurlarını
esen yellerde aymazlıklar varken
üşür kimsesizliğim, çaresizliğim buz keser
hükümsüzdür haykırışlarım
güneşim doğmaz oldu gündüzlerime
ayaz yemiş sessizliğin ortasındayım
çınlayan kubbelerde yokluğum
körebe olmuşum sokaklarda seni ararım
birde kaybolup giden insanlığı ...


başıma üşüşür yarasaların cüretkarlığı
sis kaplar ufukların penceresini
göstermez ruhumu besleyen hayalini
her yerde vefasızlık diz boyu
ne gurbet acıdı bize nede kader
nice mevsimler devirdik ayrılıklarımıza
yeşermedi mutluluk gülümseyen çiçekler
bilmem kaç yıl daha bekleyeceğiz
sevda türkülerinde ölüp ölüp dirileceğiz
gel, ya da geleyim bitsin dökülen yaşlarımız !...


Zafer Direniş
...