9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1119
Okunma
Çalakalem düşmüş ortasına Şiir’imin
Anlamlar ağlıyor avlusunda mısralarımın
Dilim yaralı, tuz basmış gibi canım acıyor
Okudukça Şiir’im kanıyor...
İmla yok, gramer yok, duygu ne fayda
Yaz gitsin, sanma ki güzel Şiir yazan ay’da
İstersen, sen kendini çağın Şair’i say da
Okudukça Şiir’im kanıyor...
Mısraların benzer yarım kalmış cümleye
Dilin hangi dil, sana yorum yazan ne diye
Alkışlar sanki can çekişen Şiir’e hediye
Okudukça Şiir’im kanıyor…
Yürek senin yüreğin, dil senin dilin
Yaz, istediğin kadar yaz, çoğalsın Şiir’in
İmla, gramer, telaffuz, yani tuzun biberin
Eksik oldukça Şiir’im kanıyor
Ve gözü kapalı okundukça Şair’im,
Benim de canım yanıyor…
Mehmet Sabri Kılıç
05 OCAK 2009 / İSTANBUL
Vakit, Şiir’e mola verme zamanı...