10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2730
Okunma

Zaman kaygısız
Zemheri kapıda
Yürek yalnız,
Yürek üryan
Uzaklar girmiş aramıza
Ömrümün kara kışı
Çığ düşmüş yollarımıza…
Bu kaçıncı çan sesi
Zangoç’un bitmeyen hevesi
Gurbet mi bu
İçimdeki sinsi
Ocağına ateş düşesi
Ayrılık…
Bu akşam nasıl da
Kapkara gökyüzü
Şu kahrolası özlemek yok mu seni
Şimdi sarhoş olmalıyım işte
Tam zamanı...
Ne yana çeksem
Hayat bu
Bildiğini okuyor
Anlayana aşk olsun
Umurunda mı?
Benim içim kan ağlıyor…
Vakit sen, yürek sende
Ben sensiz, sen uzaklarda
Şiir öksüz, Şair susmada
Söndürme ışıkları
Korkuyorum
D/üşüyorum sensiz…
Mehmet Sabri Kılıç
13 Kasım 2008/İstanbul