Uğrunda rıhtımlara döktüğüm saçlarımı
bir avuç umut yapıp
yüreğine taşındım...
Ben yakılmamış ağıtlarla değil
savrulmamış umutlarla avundum..
Lacivert karanlık gecelerde
bir avuç sevgiyle geçinip
hasretle güneşi bekledim..
Boynu bükük çiçeklerin
dirilişine tanık oldum her sabah
Ben baharları güzel olan
sokaklarda büyüdüm
yemyeşil yorgan gibi
örtünmüş tepelerde
mis kokan çiçekleri
koklayarak geçirdiğim hergüne
bir tohum ektim;
yüreğimden toprağa
dik yamaçlarında koştuğum
mağrur dağlarımı özledim
Hayata dair ne varsa bildiğim
toplanır kafamda bir bir
buğulu sesimde
hıçkırığa boğulur nefesim
gözlerimden süzülen hüzünlü
.......bir damla YAŞ.........
donakalır yanağımın üstünde
ayaz tutmuş çiğ tanesi gibi
parlak,ağır ve YAVAŞ
Boğazıma düğümlenir kelimeler
çıkmayan nefesimle haykırmak ister
ben güzel baharlardan geldim EY.!
şimdi bana gurbet oldu HERŞEY..!
ÜŞÜYORUM....................
gecenin koynunda ÜŞÜYORUM..
hayalinden DÜŞÜYORUM...
.............uçurumun tam kenarı...
Ne olur bir uzanda tut beni...
BİTMEYEN BAHARLAR la beklesin UMUT beni....