YANLIZLIĞIM…


Adım başı sen çıkarsın karşıma.
Mesafeler kısalır kısalmasınada,
Nedense
Yalnızlığın en uç noktasında yakalarım gözlerini.
Dokunamam… sarılamam…
Hayallerim ağlar o an.


Serseri bir mayındır dudağımda tebessüm.
Issız ve soğuk yollarda kaybolan gerçeği aradım aynalarda
Nihavent bir şarkının yüreğime dokunmasıdır yalnızlığım.
Ve…
Bir ney in sesidir.
Gözlerimi semavi duyguların ortağı yapan bir merhaba değişin.


Virane olmuş gönül kapımın pervazını tutan tek çividir.
Ve dilindeki tek heceli cümledir beni hayata bağlayan.




Yollarca uzak yalnızlığım yokluğunda
Köhne bir meyhane köşesinde,
Rumca şarkılar söyleyip,
Sirtaki yapan çırılçıplak kızların çığlıkları tüylerimi ürpertir.


Karanlık gecelerime fenerlerce karanlığı ekleyen,
Karmaşık bir serzeniştir içimdeki melodiler.
Hep seni söyler nedense şarkılar.
Yeminler eder bakışlarım.
Senden başkasını haram sayar kendine.
Her sözde senden bir iz…
Her sözde senden bir giz saklar ki dilimdeki cümleler,
Anlatılamaz…
Açıklanamaz…



Adım başı sen çıkarsın karşıma.
Umutlarım yeşerir yeşermesine de…
Hep seni özlerim.
Ve her biten aydınlıuk günün ardından;
Seni seviyorum…
Seni seviyorum.
Seni seviyorum!!!
Diye, birleşir kirpiklerim



Alper Baran ESİN