Nazarın olmasa da her daim üzerimde,
Yıkardı ruhumla,etle kemiği validem.

Sensiz bir dünyanın hükmü,anladım hükümsüz,
Gidişin bendeki külleri,serdi validem.

Sevgisiz tahtıma kimler gelirse gelsin boş,
Dolduramaz senden gayri,sevgiyi validem.

Tatlı şerbet gibi ruhuma serdin ölümü,
Sensiz tüm içkiler,baldıran zehri validem.

Karlar düşse memleketimin tepelerine,
Düşen her tane,senden gelen elçi validem.

Beşiğim sallanırken bana kalan ağlamak,
Susturan el değil,senin elindi validem.

Bakışında bütün sarı yapraklar yeşildi,
Sensiz tüm baharlar,sarı giydi validem.

Gözyaşım sudan manasız manasız akardı,
Yaşlarıma tuz katan,gözlerindi validem.

Bir kuş yavrusunu kaybetse sıcak yuva da,
Giden yavru değil,yitikliğindi validem.

Sevda kapıma şimdi çelikten ağ örülü,
Tüm balıkları tutan,denizindi validem.

Çölde susamış garip dervişan,iki büklüm,
Hararetleri kesen,iklimindi validem.

Kızgın güneşler ortalığı kasıp kavursa,
Gönlüme düşen serinlik,sesindi validem.

Bir yetim ağlasa sessizce çekilip köşe de,
Ağlatanları susturan,şiddetindi validem.

Firkatin Mecnun’a destan olur da okunur,
Okunan sen değil,senin ciğerindi validem.

Aşufte saçlarım rüzigardan dalgalansa,
Haykıran al bayraklar,yüreğindi validem.

Sensiz de yazılan her şiir manadan yoksun,
Harfler bir birine bağlı, kilitli validem.

Ölümü hiç sevmedim,senden gayri zamanda,
Sevdiğim ölüm,gidişinle bitti validem.

Canıma yardan ayrılık ızdırabı düştü,
Ömrüme kalan teselli,hayalindi validem.

İsmail HAŞİMOĞLU