Sana sensizliği anlatsam diyorum
Hisseder misin acaba ?
Şimdi sensizim yine buralarda,
Her yer sessiz kimse yok,dışarıda soğuk bir hava..
Mevsimlerden ilkbahar, hava da hüzün
Sen yoksun buralarda, bulutlar kederli,
Yağmur damlalarını, matem mi bürümüş ?
Haykırırcasına sensizliğe, vuruyor cama,
Her yer siz pus içinde, sokaklar kimsesiz,
Senden yoksun bir şekilde,
Kalabalıkda yalnız bir adam.
Sokak lambaları yanmıyor,
Heryer kapkaranlık….
Sensizliğin demindeyim yine,
Mazi hayalimde uçuşuyor
İnce ince sızıyor gözden damlalar
Bir bir kaleme dökülüyor kelimeler
Geçmişle doluyor hüzün dolu mısralar
Benden uzaklarda olmasaydın bu kadar
Özlemini duymayacaktım belki de
Sensizliğin ızdırabıyla yaşıyorken
İçimde ki hüzünler açığa çıkıyorken
Sen, sen hissetmez misin
Oysa ki senin için hissettiklerim
Duygularımın en güzeliydi
Gel gör ki halimi sensizliğe susamışım
Kurak toprağın suya hasretliği gibi
Suyun ateşe, ateşin suya sevdası gibi…
Bahar geldi yine canım yanıyor
Rüzgar senin kokunu getiriyor
Baharın her hali, seni hatırlatıyor
Dünya dönüyor ama sen dönmüyorsun
Öyle bir özlemdin ki içimde
Nice zamandır sensiz
Oturup en uzun gecelerde
Suskun bekledi hep yüreğim seni
Yokluğunla ,Yorgun artık düşlerim
Neden diye sorma
Zamanı gelmedi henüz acı gerçeklerin
Sensiz nasıl yaşarım derken
Gel gör ki sende sevda bitmiş
Bense hala senli günlerdeyim.
Bahar olunca. ne zaman ki kelebekler uçmaz,
Papatyalar açmaz …
Akşam güneş tekrar batmaz ise…
Ve arkasından ay doğmaz,
Yıldızlar gecenin karanlığını süslemez ise..
Beraber izlediğimiz yakamoz oluşmazsa denizin tam ortasında…
İşte o an benim kara toprakta olduğumu hisset