Keşke taş olsaydım da
Şair olmasaydım
Kapı komşumuzun Biri
Ders çalışmıyor diye
Çocuğunu azarlıyordu
Kaytar sen kaytar
Beni göstere göstere
Aha bak orda
Okumazsan onun gibi
Şair olursun diyordu
Gücüme gidiyordu
Şair yüreğim
Elinden oyuncağı alınmış
Bebek gibi ağlıyordu
Biz şairleri işsiz güçsüz
Hayta gibi dolaşan
Kafası hiçbir şeye basmayan
Tembel insanlara benzetiyordu

Dayan yüreğim dayan

Bağırması devam ediyordu
Bak oğlum beni iyi dinle
Dersini ihmal etme
Harıl harıl
Çalış adam ol
Onun gibi ota çayıra
Şiir yazan
Şiir kitabı satılmayan
Cebinde metelik olmayan
Fukara şair olursun diyordu

Şairim diye beni
Kepaze ediyordu

Yan yüreğim yan

Sorsan yüreklerinde
İlham pınarı varmış
Coşarmış
Gönülleri zenginmiş
Geç onları
En kralından da yazsan
Kimse okumuyor
Kitapları da hiç satılmıyor
Sonuçta çoğu
Meteliksiz dolaşıyor

Şair yüreğim dayanamıyor
Al canımı yarabbi al

Ceplerini ele alalım
Sol cebinde bir sigara parası
Diğer cebinde mendili ve tarağı vardır
Birde yüreklerinde
Hiçbir getirisi olmayan
İlham kalabalık lığı vardır

Üzüntüden
Şair yüreğim tekliyordu
Kriz kapıda bekliyordu

Aman oğul oku
Kendini kurtar
Beni ele güne rezil etme
Mühendis olacak dediler
Olamadı
Şair oldu demesinler

Benden söylemesi
Yanılıp ta şair olursan
Sana kız bile vermezler

Yeter yeter artık
Dayanamıyorum
Bu kadar hakarete
Sabredemiyorum

Ne olur
Tutmayın ellerimi
Zehir zemberek şiir yazarak
Haddini bildirmek istiyorum


Orhan Doğan