2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1309
Okunma
Gül sunan bir elde daima
bir miktar gül kokusu kalır.
Çin atasözü
Bilinmez sanılan acılardan öğrendim
Ezikliği, uzaklığı, dağılıp toplanmayı
Sakin akan derin sulardan çıkardım sabrı
Rüzgarlara bağladım yağmurlar altında
Gidilmez sanılan düşünceyle gezdim
Engebeler, engeller geçtim özgürce
Çocukları sevdim akşamı saati bilmeyen
Ayaklarıma bağladım yaramazlıklar arasında
Yalnız mıydım? Değildim yalnız değildim
Bazen hazanda direnen bir gül gibiydim
Dokunsalar, birden süzülmeden dökülecektim
Ah sevgilim, gözlerinde büyüt beni bahçendeyim
Maviyi yeşili sevdim, sevdim küçük şeyleri
İstemedim vaktimin öylesine geçmesini
Her şey ama her şey dünden daha güzel
Yadetmek geçeni , yine de çok güzel
Cevap Yaz