Baharlarında,
Akşamları,
Portakal çiçekleri kokan odamda,
Sana şiirler yazdığım...

Güzlerini,
Toprak kokan
Ve saçlarından damla damla süzülen
Yağmurlarla karşıladığım,

Ve ufuklarında her akşam,
Sana doğru batan güneşlere...
Nice nice eller salladığım
Bu şehirde...
Bana bıraktıklarınla,
Artık avunamıyorum...



Günbatımı sonbaharlarda,
Evine dönüyorken...
Başın önde boydan boya
Yürüdüğün bulvar...
Mahzun ve yorulmuş gibi hayattan
Yüzüne yansıyan hüzün...
Ve günün son ışıkları,
Gözlerinde sönerken,
O kayboluşların…
Kalbime her akşam,
Bir hançer gibi iner,
Bahçe kapısından bir hayâl gibi,
Sessizce kaybolup giderdin...




Sen, Ey!

Bir gülüşüne canlar feda ettiğim,
Bastığı yerlere güller döktüğüm,
Ve bir ibadet gibi,
Her gece...
Hayalini öptüğüm...

*

Nerdesin?...
Neredesin!
Nerelerdesin...


.