Birgün anlatacağım
Seni sana ve kainat’a
Duyan şaşıracak
Kulaklarına inanmıyacak
Böyle bir sevgi olurmu diye

Yazdığım allı pullu şiirlerde
Seni süt beyaz sayfalara
Yeni doğan bebek masumluğunda
Renkli kalemlerle yazdım

Kirpiklerini çakır gözlerini
Çakmak çakmak bakışlarını
Ellerini ince uzun parmaklarını
Hiçbir detayı unutmadım asla
Usta bir ressamın toblosuna
Yumşak fırça darbeleri ile
Hayat vermesi gibi

Şiirlerime sığmadın olmadı
Kumral saçların dışarda kaldı
Sol kaşının üzerindeki
Kalp şeklindeki küçücük ben’i
İnan bana unuttum sanma
Sesinin melodisini beste yapıp
Beynime kazıdım adeta

Birgün o ilham gelecek
Belki rüyamda belkide
Yağan yağmur altında
O gizemli sözcük
Yeşil yosunların üzerinden
Akan nehir gibi
dudaklarımdan dökülecek

Evet sadece ve sadece
Tek bir sihirli hece
Seni sana ve alem’e
Destan olup anlatacak.
Cengiz Damar.