Ne kaldı ki senden hatıra
Bir eski resim duvarda asılı
Birde üç beş tatlı söz
Kulağımda çınlayan
Birde bir ömür bitmeyecek acı
birde senin gittiğinde küçük
Şimdi ise büyük bir hatıra yavrumuz

Bak saksıya diktiğin gül daha solmadı
Hala eskisi gibi kokuyor
İnadına direniyorum hayata
Seni sensiz yaşayarak
Ve seni çok özlüyoruz dün ki gibi
Varlığını hayal ederek
Ümitsizce acabamı diye diye

Senin bizi bıraktığın günden beri
Hiç dinmedi kalbimdeki ince sızı
Her aklıma düştüğünde
Akıyor bana sormadan
Sadece sana biriktirdiğim gözyaşları

Ve her kapı çalınışında titriyor bedenim
Sen geldin galiba diye
Açıyorum kapıyı çalan kapıcı
Burkuluyor yüreğim kavruluyor ciğerim
Ama nafile
Gittiğin yer çok güzel olmalı
Onun için gelmiyorsun
belkide orada bir sevgili buldun kendine
unutuverdin beni ve yavrumuzu

ama olsun biz senden hep memnunduk

ve hep sevdik sen bizi sevmesende

sen öldün ama sana öldü diyemiyorum

çünki sen bizim için ölmedin

içimizde yaşıyorsun

işte seni öylesine sevmişiz
hem kim demiş ölüler sevilmez diye