bu satırları okuduktan sonra bir kaç zaman önce aynı duyguyla yazdığım
ve paylaşıma sunduğum bir şiirim geldi aklıma
sanki bu şiir onun devamı gibiydi

bu yüzden kendime yakın hissetim.içindeydim


Hangi duygunun aritmediğinden
Maya çalsam öz-sevgiyi
Tutmaz bilirim…

Nasırında kangrene yatmış,
Blue bir yalnızlığım
Yosun tutmuş yüreğinden baksam
Kuyuya taş atmış bir deliyim

Antik hücremden kopmuş,
Canlı bir fosil bedenim
Ruhuna üflesem,
Kıyamete bir alamette ben yaratırım

Aynı labirentte kayıp
Reenkarnasyon turnikesiyim
Belki de patlamayan şanssız bir rus ruleti
Ben yokum, belki de ölüyüm

Yukarıdan aşağıya,
Yitik bir bulmaca
Gizli anahtarını yutmuş
Bir kördüğüm..!

Bir s u s payı haklılığım
Hükmünde asılı kaldım

Ve hala diyorsun ki;
Eskiden aşk yazan bir adam vardı

......
sevgiler her daim...
çok güzeldi yine..