3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1656
Okunma
Dört başı mamur bir yalnızlıktı benimkisi,
Gece kutup yıldızına benzer,
Gündüz güneşe özenirdi.
Dört başı mamur bir yalnızlıktı benimkisi,
Yağmur yağınca içi titrer,
Karı, fırtınayı dost bilirdi.
Dört başı mamur bir yalnızlıktı benimkisi,
Okyanus sahilleri gibiydi,
Med-cezirlerle dövülür,
Yine de asaletine gölge düşürmezdi.
Dört başı mamur bir yalnızlıktı benimkisi,
Her şair onu anlatmış,
Hüzün kokan her dizeye girmişti.
Dört başı mamur bir yalnızlıktı benimkisi,
Başka yalnızlıklar gibi değildi…
Sen geldin, o gitti…
Cevap Yaz