üzülme gönlümün çiçeği menekşem
gelip geçer dertli yıllar
güz mevsimleri elbet birgün tökezler
kışların ardına doğar bahar
erir yürekteki sızılar
unutulur yüreğe düşmüş ağıtlar !..


bir deniz mavisi, bir de kırlangıç severdin
menekşelerin rengine bürünürdün
koklardın sana bıraktıklarımı
hicranları boşaltırdın yanlızlığına
geceler ahh zalim geceler
sabahlara düşüremediğin kadehler
beklediğin aydınlık şafaklar !...


kuğuların nazında süzülürdün gözlerime
dudakların hal-hatır sorardı
sarılırdın yorgun yılların hasretine
unutmuştun ağlamışlıklarını
buselerim sevecenliğini sererken
demet demet papatyalar toplardım
içine mor renkli üç menekşe eklerdim
bıraktığım gülücükler kırlarda kaldı
hatıralar canlandıkça yüreklerimiz yandı!..

...................................................... Ağlama sen! ben ikimizin yerine ağlıyorum bak!...


Zafer Direniş
...