Gönlümde buz eriten o kara gözlerine
Bağlandı yürek gözüm, mıhlar gibi çakıldım
Rüzgârın savurduğu kara saç tellerine
Dağlandı yürek yüzüm, ağlar gibi bakıldım

Yüzünde yanan ışık yansıyorken kalbime
Gözün aklı karışık, inanmaz gördüğüne
Ruhum ruhuna âşık, yanar kendi kendine
Yağlandı yürek sözüm, dağlar gibi yıkıldım

Dil bilgim bile şaştı, yüklem, özne ve zamir
Bilsen ne kadar zordur, kırılan kalbi tamir
Işıldamaz dururken, çalışmazsa ham demir
Sağlandı yürek düzüm, yollar gibi soruldum

Senleyken sensiz olmak, eyvah başıma geldi
Birlikteyken ayrılmak, bütün benliği gerdi
Bu dert birer ok olsa, tüm ömrümü delerdi
Bağlandı yürek sazım, teller gibi gerildim

Sil artık gözlerini, billurların akmasın
Gözden inip kalbine, derin yara açmasın
Mutluluk elindeyken sahiplen de kaçmasın
Dağlandı yürek cüzüm, eller gibi yanıldım..

13.12.2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara