"Adını sen koy" dedim ya,sana olan sevdamın,
Bilemedim en sonunda "hevesti" diyeceğini.

İlk ve son aşkımdın,umuduydun geleceğimin,
Nasıl da hissedemedim,başkasını seveceğini.

Buruldu yürek yine,anıldı ya hatıran,
Bitirdin beni bende,öksüz kaldı bak sevdam.

Aklım başımda değil,ben bende kaybolmuşum,
Kendimi aradıkça,yalnız seni bulmuşum.

Zoraki yiyip-içip,nefes alır olmuşum,
Anlamsız kaldı dünyam,ha varmış-ha yokmuşum.

Artık zaman ihanetin ertesini vuruyor,
Geme gelmez duygular,nefretim şahlanıyor.

Vuslatını beklemeye bir ümit bırakmadın,
Kapattın kapıları,gölgelerin silindi.

Ulaşılmaz oldun da,yolları yasakladın,
Bitecek kan çiçekleri,mezar başımda şimdi.

Can,boğaz düğümünde,ölmede ya yüreğim,
Lutfeyle son bir kere,hayalini göreyim.

Ben sana meftun,göçerken bu cihandan,
Bir damla gözyaşını,döküverme arkamdan.

Biriktir, taa mahşere kadar,sakla da gözyaşını,
O yaşlarla yıkarsın belki mezar taşımı...