Acıyor işte acıyor kalbim
Kanıyor durmuyor tarihi geçmiş dikişlerim
Benim ellerim hep açık ama dönmüyor sabrim
Sabredendir sabrı bırakan, bıraktıran hain!

Bir kurumuş gözyaşı akmıyor akmıyor
Bu gönül ağlamıyor içim parçalıyor!
Senide görürüz mü ki acaba ahlar çabuk dönüyor
Dönmesine dönsün ama ne fayda bu hikaye bitiyor!

Bir gide bir gele günler geçmez
Haftalar aylar sanki topallar yürümez
Bir de zaman öyle akmaz ki
Sen ile ben düşünmeler keşkelerden silinmez

Ben bilmedim bu yollar burada kapanacak
O sözler orada kalacak
Şu gözler böyle boş çıkacak
Onlar bunlar bizi batıracak

İçimdedir, boynumu eğipte söylemem
Özümden bu özünden gelen soysuzluğu affedemem
Bir dakika verseler bir saniye düşünmem
Rahat gitmen gamsızlığından belki bir şey diyemem

Benim yasaklarım onlar bırak
Bırakan değilsin yasaklara dön de bir bak
Bakar kördük ama sende sonuna kadar inkar kaçak
Benim içim yüzümdedir senin dillerin bile korkak!

Ne anlarsın yaradan karadan
Sandın mı ki sevdin sen alınca ondan bundan
Çocuktun daha büyükten, büyüktün çocuktan
Kanma yaşanmışlığına, alasıdır seni yanıltan

Biz bu yolları ilk yürümedik kaç senelerdir
Böyle esip geçmeler bir değil pirdir
Kimi rüzgarlar kalan kimi rüzgarlar götürendir
Senin eli boş gitmen acemiliğindendir

Şairin pişmanlığı yok aldanma
Pişman olursa şiir yok şarkı yok facia!
Yazarım, çizerim hem bunlar ona buna şuna
Sözlere giden yolda çekilenler hepsine feda, deva!