.SEVDAM
Hani bu sevda bitmeyecekti?
Yakınlarımız bizi parmakla gösterirdi,
Nereye gitsek el ele,
Otursak göz göze,
Sen bensiz ben sensiz gitmezdik.
Tülayım deyince gözlerin gülüyordu.
Biz bir elmanın iki yarısı gibiydik.
Gözemi geldik be gülüm.
Bu sevdanın bitmesine tükenmesine,
Sen sebepsin be sevdam
Kıskançlıkların kaprislerin,
Yakınlarımdan bile kıskandın
Onlar yakınlarımdı
Sen canımdın, damarlarımda kanımdın
İlk aşkım eşimdin.
Canlarımın babasıydın.
Hani hep canım, gülüm derdin.
Bakmaya doyamıyorum,
Uyandırmaya kıyamıyordun?
Yere basma gözüme bas derdin
Biraz rengim uçsa
Benzim solsa
Kim üzdü kim canını sıktı derdin
Hasta olsam kimseye inanmaz sen bakardın
Ama yersiz kapris ve kıskançlıkların
İçimdeki sevdayı tüketti.
Ne sen bensiz ne ben sensiz olamıyoruz.
Bir aradayız ama daha
Sevda bahçemde
Sularken güllerimi soldurdun.
Sevdam tükendi ben tükendim.
Ne seninle ne sensiz oluyor.
Sana hala saygımdan,
Çünkü dünya tatlısı çocuklarımız var.
O tatlıların babasısın.
Konuşmasamda paylaşmasamda
Yine aynı çatı altındayız.
Kopamıyorum sevdam
Çok kırgınım
Af etmeyeceğim seni,
Allahım da seni af edermi bilmem
Aynı evde iki yabancıyız.
Ayrılmak istemedin
Biliyorum beni hala çok seviyorsun.
Kopamıyorsun nefesim,kokum sana yetiyor.
Ama ben ben değilim
Sevdam bitti
Yıldıznamemde kıskançlık çıktı
Hoca ayrılık yok dedi.
Sevdasız güvensiz neye yarar.
Şimdi sende çok pişmansın
Yavrumuza demişsin elimde değil,
Yazık ettin sevdamıza
Türk filimi gibi diyecekler,
Şiirimi okuyanlar,
Belki gülecek belki duygulanacaklar.
Bir sevda bir aşk böyle bitti.
T . polat

şiirime sesi ile can veren ,anlam katan a zade ÇETİN KABAK bey efendiye teşekkür ve saygılarımı sunuyorum.