1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
853
Okunma
İSTANBUL
ölü gibi yaşasam da bu kente lafım yok.
boş sokaklar,
uzayıp da giden kaldırımlar,
denizin üzerine uzanmış yollar,
birbirine girmiş acayip binalar,
haliç kenarına sırt sırta vermiş yalılar,
kendini bile belli edemeyen sokak lambaları
bu kentteki kentsizliği tanıdım
anlamsız yerlerdeki fazlalık,
gereken yerlerde azlık,
bu kente yine de aşık;
bu kentteki kalabalık.
bu kentte sessiz çığlığı duydum
beş vakit ezan sesleri
hareket halindeki gemileri
vapurların peşindeki beyaz melekleri
bu kentteki yalnızlığı gördüm
üsküdar’ın anlamı kız kulesi
birbirlerinin arkasına saklanmış binaların
ortasında kendini belli eden galata kulesi
bu kenti seviyorum!
Cevap Yaz