1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1245
Okunma
Çöp adam bile çizmekten acizdi ellerim
Ama seni çizebilmekten gurur duyuyordu kalbim
Kaybolmaktayken çıkmaz sokaklarda
Hayat buldu bedenim
Seni çizmişti gözlerim
Ruhunu ufak bir darbe ile sindirmiştim tabloya
Bedenini kördüğüm gibi bağlamıştım ruhuna
Nefes alıp veriyordun sanki
Gerçekten karşımda sen varmışsın gibiydi
Saçlarını rüzgar varmış gibi dalgalandırmıştım
Her an ağzından laf çıkacaktı
Göz bebeklerinde hafif bir tebessüm vardı
Yüzünde farkettiğim şey utangaçlıktı
Hayalleri soyunuk bir kadın çizmiştim
Çırılçıplak olan ruhu gözümün önündeydi
Ne düşünüyorsa hepsi kafamın içindeydi
Artık titreyen kalbine bile sahipti bedenim
Cevap Yaz