4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1730
Okunma
Oysa yalnızdı herşey
tarif edemediğim her söz gibi yalandı hayat
cebimde kalan bir kaç bozuk umut
ve küfürlü bir şarkı gibiydi sabahı
aç kalınmış her nefretin arkasından ağlamak gibi
kıyıyıya vurmuş her ümidin köpüklü telaşı gibi
göçebe yaşadım hayatı satır aralarında
her gün mü kanar insan böyle inceden
acımtırak bir söz her gülüş
ve mavisi başka renklere karışan hayat
en anlamsız yerinde vurma beni
patlamaya hazır bir volkan gibi hazırken gülüşlerim
sen yine sinsi iç çekişlerinle bakma yüzüme
kadersiz kalmış kimi görsem ağlarım
satılmamış her aşkta bir sevgi
belaya bulanmamış her yürekte seni ararım
evet
belki gecesiz kalacak gülüşlerim
son kararım......
Cevap Yaz