Sensiz yaşamaya yaşamak demem
Güneşim batmadan gelip görsene
Acımdan ölsem de bir lokma yemem
Ben sensiz yatmadan gelip görsene

Saçlarım ağardı belim büküldü
Ağaran saçlarım bir, bir döküldü
Sensiz gurbet elde ömrüm söküldü
Dünyadan gitmeden gelip görsene

Yalnız olmak kolay değil, zor imiş
Aşk ateşi seven kalpte kor imiş
Yar olmazsa, sulak tarla bor imiş
Ümidim bitmeden gelip görsene

Bu zalim ayrılık yüzüm güldürmez
Gidiyorum beni kimse döndürmez
Yanan yüreğimi karda söndürmez
Dumanım tütmeden gelip görsene

Gönlümün sarayı artık dayanmaz
Sarsıldı temeli dıştan boyanmaz
Boş kalan hanede ışıkta yanmaz
Baykuşlar ötmeden gelip görsene

Mahir sen nasıldın, bak şimdi noldun
Kuru gazel gibi sarardın soldun
Yârin hasretiyle derbeder oldun
Hak davet etmeden gelip görsene

Mahir Başpınar